کلن

نامگذاری کلن داستانی تاریخی دارد. امپراتریس روم، آگریپینا؛ در سال پنجاه پس از میلاد در زادگاه خود شهری بنا نهاد و آن را کولنیا کلائودیا آرا آگریپیننسیوم نامید. به سبب آنکه این شهر در مسیر راه‌های ساخته شده بدست رومیان تا جرمانیا (آلمان امروز) قرار داشت، بزودی بازرگانان بسیاری به خود جلب کرد و مرکز داد و ستد مهمی شد.

رومیان شرقی (بیزانس) پس از غلبه بر روم غربی، مسیحیت را که از خاورمیانه به ارمغان آورده بودند به زور شمشیر به جای آیین میترایی در شهر کلن رواج دادند و آن را مبدل به قطب مسیحیت در شمال اروپا کردند. در تاریخ پانزده اکتبر ۱۸۸۰، فرانک‌ها در این شهر بنای کلیسای جامع بزرگی (کلیسای جامع کلن) را به پایان رساندند.

در ۳۰ مه ۱۹۴۲ در اواخر جنگ جهانی دوم متفقین کلن را بارها بمباران کردند و آن را به ویرانه‌ای بدل کردند. بخشی از آثار آن پابرجا مانده‌است.

کلن چهارمین شهر پرجمعیت آلمان (پس از برلین، هامبورگ و مونیخ) و پرجمعیت‌ترین شهر ایالت نوردراین-وستفالن می‌باشد. تا ۳۰ ژوئن سال ۲۰۱۱ جمعیت این شهر ۱٬۰۱۰٬۲۶۹ نفر بوده‌است.^[۱] ۳۱٫۴٪ جمعیت کلن را مهاجران تشکیل می‌دهند که از این بین ۱۷٫۲٪ غیرآلمانی می‌باشند. بسیاری از این مهاجران دارای ریشه‌هایی از اروپای شرقی هستند. بزرگترین اقلیت مهاجر را ترک‌ها به خود اختصاص داده‌اند و ۶٫۳٪ جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند. طبق سرشماری سال ۲۰۱۵،جمعیت افغان‌های مقیم کلن ۴۳۷۸ نفر جمعیت ایرانیان مقیم کلن ۳۸۲۹ نفر بوده‌است.

کارناوال شهر کلن یکی از مشهورترین کارناوال‌های جهان است. این کارناوال همه ساله ساعت ۱۱:۱۱ ۱۱اُمین روز از ۱۱اُمین ماه سال (نوامبر) با صدای طبل و شیپور در میدان مرکزی شهر آغاز می‌گردد. البته مراسم اصلی، ۴۷ روز قبل از عید پاک (عید معراج مسیح) و به مدت هفت روز اجرا می‌گردد. از آنجایی که عید پاک در تقویم میلادی روز ثابتی ندارد و در فاصله ۲۲ مارس تا ۲۵ آوریل برگزار می‌شود، زمان اجرای کارناوال نیز متغیر است. این مراسم پیشوازی است برای ایام روزه داری کاتولیک‌ها، زمانی که معتقدان مسیحی از خوردن گوشت خودداری می‌کنند.

اگر چه کارناوال کلن در گذشته ریشه دینی داشته و تا امروز هم بعضی از مردم به آن اعتقاد دارند، اما در دهه‌های اخیر این مراسم بیشتر به نوعی شادمانی دسته جمعی تبدیل شده‌است که مردم شهر کلن و مهمانانشان با رقص وموسیقی و آواز اجرا می‌کنند. برگزارکنندگان کارناوال این ایام را روزهای بی خیالی و سبکسری می‌نامند. در مقابل همدیگر بسیار خوش‌برخورد و شوخ می‌شوند و بنظر می‌رسد روزمرگی را از یاد می‌برند. از هفته‌ها قبل فروشگاه‌های شهر، لباس‌های رنگارنگ و غیرمعمول و ماسک‌های مختلفی را برای استفاده در روزهای کارناوال عرضه می‌کنند.